Categorie: T woorden

Plaats in het dal – Hinnom, waar kinderen werden geofferd (Jer.7:31 w; 19:5 w). Deze offers zijn door Josia verboden (2 Kon. 23:10).

Zoon van Gomer en kleinzoon van Jafet (Gen. 10:3; 1 Kron. 1:6), stamvader van een Klein-Aziatisch volk dat bekend was door zijn paardenhandel (Ez. 27:14; vgl. 38:6).

Een richter uit de stam Issakar, gedurende 23 jaar (Richt. 10:1). Tola = worm.

Vader van Abraham, Nachor en Haran (Gen. 11:24 w) die uit Ur der Chaldeeën wegtrok en zich vestigde in Haran (Gen. 11:31).

Aram. tweeling, Gr. Didymus, één der discipelen van Jezus (Joh. 11:16; 14:5) aan wien de HEER na Zijn opstanding verscheen om Zijn wonden te tonen (Joh. 20:24 w).

Hebr. Teraphiem = de rottenden, een aanduiding van afgodsbeelden (2 Kon. 23:24; 1 Sam. 15:23). Ze kunnen een verschillende vorm en afmeting hebben, een klein huisbeeldje (Gen. 31:19-31) of een soort priester-masker (1 Sam. 19:13, 16; vgl. Richt. 17:5; 18:17 w). Men raadpleegde terafiem om een orakel te vernemen (Ez. 21:21; Zach. 10:2).

Stad, genoemd naar keizer Tiberius (14-37 n. Chr.) gelegen aan de w. kust van het Meer van Galilea, dat ook Zee van Tiberias heet (Joh. 6:1; 21:1).

Zie: Boom en Plant

Romeins keizer (14-37 n. Chr.) tijdens het optreden van Johannes de Doper (Luc. 3:1) en Jezus. Als de laatste zegt: geeft den keizer wat des keizers is, kan dus de naam van Tiberius worden ingevuld (Matt. 22:21; vgl. Luc. 23:2).

Gr. diathékè, beschikking, verordening, Lat. testamentum, bevestiging, komt in de betekenis van nalatenschap slechts 3 x voor, nl. in Gal. 3:15 en Hebr. 9:16 v.
De hierboven genoemde Gr. en Lat. woorden corresponderen meestal met het Hebr. beriet, dat met – verbond wordt vertaald, maar beter tot zijn recht komt door woorden als verplichting, gebod of belofte (Gal. 3:17). Paulus spreekt in 2 Kor. 3:14 over de lezing uit ‘het oude verbond’, Latijn: vetus (= oud) testamentum. Hierdoor is het gebruikelijk geworden over het oude testament en dientengevolge ook over het nieuwe testament te spreken, het boek van de vroegere, en dat van de latere beschikkingen. Dat aan het begrip ‘testament’ niet de gedachte aan een gestorven erflater mag worden verbonden, behoeft geen betoog.