Mirre


Balsemsoort, terpentijnachtige, welriekende hars die gebruikt wordt als parfum op een bruiloft (Ps. 45:9; Spr. 7:17; vgl. Mare. 14:35), ook bij de dodenverzorging (Joh. 19:39). De mirre kwam voor in het recept van de heilige zalfolie (Ex. 30:23 w) en was één van de kostbare gaven van de wijzen bij de huldiging van het kind in Betlehem (Matt. 2:11). Wijn met mirre gemengd was een verdovingsmiddel (Mare. 15:23; vgl. Spr. 31:6).