Adem

De adem is levensadem voor zowel mens als dier (Genesis 2:7; Genesis 7:22; Prediker 3:19) en deze levensadem is van God afkomstig (Job 27:3). Op het moment dat deze adem teruggenomen wordt, sterft de mens (Job 34:14; Psalmen 104:29).

Ook wordt met de adem van God de stormwind bedoeld (Éxodus 15:8; 2 Samuël 22:16). De ademtocht is iets vluchtigs. Het symboliseert broosheid en de snelle vergankelijkheid van ons bestaan (Psalmen 78:39).

Adem, geest en leven hebben in de Bijbel sterk met elkaar te maken.

Zoekterm

Adem

Vertalingen

Engels: breath

Duits: Atem

Hebreeuws: נְשָׁמָה

Grieks: πνοή

Betekenis

van Dale

  • lucht die levende wezens in zich opnemen en weer uitblazen: de adem inhouden (a) ophouden met ademen; (b) in spanning toekijken; buiten adem zijn hijgend van vermoeidheid; in één adem noemen tegelijk; de laatste adem uitblazen sterven; iemands hete adem in de nek voelen zich opgejaagd, bedreigd weten; een slechte adem hebben een stinkende adem

Strong

H5397 נְשָׁמָה nshamah (nesh-aw-maw’) n-f.

  1. a puff.
  2. (by extensions) a wind.
  3. an angry or vital breath.
  4. divine inspiration.
  5. intellect.
  6. (concretely) an animal.
    from H5395
    KJV: blast, (that) breath(-eth), inspiration, soul, spirit.
    Root(s): H5395

G4157 πνοή pnoe (pno-ee’) n.
respiration, a breeze.
from G4154
KJV: breath, wind
Root(s): G4154

Typologie

Geen duidelijke typologische betekenis bekend.
Geest en adem zijn in de Bijbel synonieme begrippen.

Bijbelverzen

Het woord komt in 30 bijbelverzen voor:

(Genesis 2:7) En de HEERE God had den mens geformeerd uit het stof der aarde, en in zijn neusgaten geblazen den adem des levens; alzo werd de mens tot een levende ziel.

(Genesis 7:22) Al wat een adem des geestes des levens in zijn neusgaten had, van alles wat op het droge was, is gestorven.

(Éxodus 23:12) Zes dagen zult gij uw werken doen; maar op den zevenden dag zult gij rusten; opdat uw os en uw ezel ruste, en dat de zoon uwer dienstmaagd en de vreemdeling adem scheppe.

(Deuteronomium 20:16) Maar van de steden dezer volken, die u de HEERE, uw God, ten erve geeft, zult gij niets laten leven, dat adem heeft.

(Jozua 10:40) Alzo sloeg Jozua het ganse land, het gebergte, en het zuiden, en de laagte, en de aflopingen der wateren, en al hun koningen; hij liet geen overigen overblijven; ja, hij verbande alles, wat adem had, gelijk als de HEERE, de God Israëls, geboden had.

(Jozua 11:11) En zij sloegen alle ziel, die daarin was, met de scherpte des zwaards, die verbannende; er bleef niets over, dat adem had; en Hazor verbrandde hij met vuur.

(Jozua 11:14) En al den roof dezer steden, en het vee, roofden de kinderen Israëls voor zich; alleenlijk sloegen zij al de mensen met de scherpte des zwaards, totdat zij hen verdelgden; zij lieten niet overblijven wat adem had.

(1 Koningen 15:29) Het geschiedde nu, als hij regeerde, dat hij het ganse huis van Jeróbeam sloeg; hij liet niets over van Jeróbeam, wat adem had, totdat hij hem verdelgd had, naar het woord des HEEREN, dat Hij gesproken had door den dienst van Zijn knecht Ahía, den Siloniet;

(1 Koningen 17:17) En het geschiedde na deze dingen, dat de zoon dezer vrouw, der waardin van het huis, krank werd; en zijn krankheid werd zeer sterk, totdat geen adem in hem overgebleven was.

(Job 4:9) Van den adem Gods vergaan zij, en van het geblaas van Zijn neus worden zij verdaan.

(Job 9:18) Hij laat mij niet toe mijn adem te verhalen; maar Hij verzadigt mij met bitterheden.

(Job 19:17) Mijn adem is mijn huisvrouw vreemd; en ik smeek om der kinderen mijns buiks wil.

(Job 27:3) Zo lang als mijn adem in mij zal zijn, en het geblaas Gods in mijn neus;

(Job 33:4) De Geest Gods heeft mij gemaakt, en de adem des Almachtigen heeft mij levend gemaakt.

(Job 34:14) Indien Hij Zijn hart tegen hem zette, Zijn geest en Zijn adem zou Hij tot Zich vergaderen;

(Job 41:21) (41:12) Zijn adem zou kolen doen vlammen, en een vlam komt uit zijn mond voort.

(Psalmen 104:29) Verbergt Gij Uw aangezicht, zij worden verschrikt; neemt Gij hun adem weg, zij sterven, en zij keren weder tot hun stof.

(Psalmen 135:17) Oren hebben zij, maar horen niet; ook is er geen adem in hun mond.

(Psalmen 150:6) Alles, wat adem heeft, love den HEERE! Hallelujah!

(Prediker 3:19) Want wat den kinderen der mensen wedervaart, dat wedervaart ook den beesten; en enerlei wedervaart hun beiden; gelijk die sterft, alzo sterft deze, en zij allen hebben enerlei adem, en de uitnemendheid der mensen boven de beesten is geen; want allen zijn zij ijdelheid.

(Prediker 3:21) Wie merkt, dat de adem van de kinderen der mensen opvaart naar boven, en de adem der beesten nederwaarts vaart in de aarde?

(Jesaja 2:22) Laat gijlieden dan af van den mens, wiens adem in zijn neus is, want waarin is hij te achten?

(Jesaja 11:4) Maar Hij zal de armen met gerechtigheid richten, en de zachtmoedigen des lands met rechtmatigheid bestraffen; doch Hij zal de aarde slaan met de roede Zijns monds, en met den adem Zijner lippen zal Hij den goddeloze doden.

(Jesaja 30:28) En Zijn adem is als een overlopende beek, die tot aan den hals toe raakt; om de heidenen te schudden met een schudding der ijdelheid, en als een misleidende toom in de kinnebakkens der volken.

(Jesaja 30:33) Want Tofeth is van gisteren bereid; ja, hij is ook voor den koning bereid; Hij heeft hem diep en wijd gemaakt, het vuur en hout van zijn brandstapel is veel; de adem des HEEREN zal hem aansteken als een zwavelstroom.

(Jesaja 42:5) Alzo zegt God, de HEERE, Die de hemelen geschapen, en dezelve uitgebreid heeft, Die de aarde uitgespannen heeft, en wat daaruit voortkomt; Die den volke, dat daarop is, den adem geeft, en den geest dengenen, die daarop wandelen:

(Klaagliederen 4:20) Resch. De adem onzer neuzen, de gezalfde des HEEREN, is gevangen in hun groeven; van welken wij zeiden: Wij zullen onder zijn schaduw leven onder de heidenen!

(Daniël 5:23) Maar gij hebt u verheven tegen den Heere des hemels, en men heeft de vaten van Zijn huis voor u gebracht, en gij, en uw geweldigen, uw vrouwen, en uw bijwijven hebben wijn uit dezelve gedronken, en de goden van zilver en goud, koper, ijzer, hout en steen, die niet zien, noch horen, noch weten, hebt gij geprezen; maar dien God, in Wiens hand uw adem is, en bij Wien al uw paden zijn, hebt gij niet verheerlijkt.

(Daniël 10:17) En hoe kan de knecht van dezen mijn Heere spreken met dien mijn Heere? Want wat mij aangaat, van nu af bestaat geen kracht in mij, en geen adem is in mij overgebleven.

(Handelingen 17:25) En wordt ook van mensenhanden niet gediend, als iets behoevende, alzo Hij Zelf allen het leven, en den adem, en alle dingen geeft;