In Leviticus (26:34 v, 43) en 2 Kronieken (36:21) wordt gesproken over een sjabbat die een jaar duurt. Deze sjabbat, elk 7e jaar, betreft het land dat mag ‘rusten’, braak liggen. Er mag niet geploegd, gezaaid of geoogst worden. Wat vanzelf groeit is voor de behoeftigen en het vee (Ex. 23:10v; Lev. 25:1-7).