Categorie: Volwassenen

Genesis 2:4
Dit zijn de geboorten des hemels en de aarde, als zij geschapen werden; ten dage dat de HEERE God de aarde en de hemel maakte.

Na de oorspronkelijke schepping uit Genesis 1:1 en de gevolgen van een verwoestend oordeel uit vers twee, krijgen we zeven dagen van herstel. Het werk van deze week wordt in Genesis 2:4 de “geboorten des hemels en der aarde” genoemd. Een geboorte komt tot stand uit iets dat er al is. Scheppen echter betekent in de Bijbel: het maken van iets uit niets.

Kolossenzen 1:16
Want door Hem zijn alle dingen geschapen, die in de hemelen en die op de aarde zijn, die zienlijk en die onzienlijk zijn, hetzij tronen, hetzij heerschappijen, hetzij overheden, hetzij machten; alle dingen zijn door Hem en tot Hem geschapen.

De schepping is voortgebracht door het Woord. God sprak en het was er. Christus kennen we nu als het Woord. Daarom wordt van Christus gezegd dat Hij de schepper van hemel en aarde is. Alle dingen zijn door Hem en tot Hem geschapen. Dat betekent: ten behoeve van Hem. De schepping is er tot eer van de Schepper. Door de val van de schepping kwam deze in de macht van satan. Dat was in de eerste plaats een verlies voor de Schepper zelf, wat ook de reden is dat de Heer is gekomen om te zoeken en zalig te maken wat verloren was. (Lukas 19:10) Het gaat in dit vers niet alleen over de mensheid, maar over de gehele schepping.

“En alle dingen bestaan tezamen door Hem”. (Kolossenzen 1:17) Dit is geen herhaling van het voorgaande vers, maar spreekt over de wereld zoals hij nu is, door Christus verwekt. Het gaat in vers 17 over de geboorte van de wereld die verwekt werd uit de woestheid en ledigheid en duisternis van Genesis 1:2. De zeven dagen die daarop volgen, spreken dus nog niet over wedergeboorte.

Genesis 1:1-2
1 In den beginne schiep God de hemel en de aarde. 2 De aarde nu was woest en ledig, en duisternis was op de afgrond; en de Geest Gods zweefde op de wateren.

Er is in het boek Genesis maar één vers dat spreekt over de schepping van hemel en aarde en dat is hier in Genesis 1:1. Het idee dat in de volgende verzen beschreven wordt hoe God deze schepping tot stand heeft gebracht, berust op een groot misverstand. De Bijbel vermeldt dit namelijk niet, omdat het voor ons niet van belang is.

De zin “De aarde nu was woest en ledig en duisternis was op de afgrond”, vertelt iets dat plaatsvond na vers 1, dus na de schepping van hemel en aarde. Aan deze gedachte moet je eerst even wennen, omdat het vaak anders geleerd wordt. Maar dat God eerst chaos zou scheppen en vervolgens in zes dagen de hemel en aarde daaruit zou vormen, wordt niet door de Bijbel gesteund. Deze leer is een oude Griekse leer, die ook in de dagen van de Here Jezus bekend was en heeft veel mensen beïnvloed; helaas ook veel christenen in hun interpretatie van Genesis. De Bijbel leert dat God geen chaos schept; Hij is een God van orde en niet van wanorde.

De correcte vertaling van vers twee is volgens mij als volgt: “Maar de aarde werd woestheid en ledigheid en duisternis wegens het verschijnen van de afgrond”. Wat hier vermeld wordt is geen vervolg van vers 1, maar het gevolg van een oordeel dat over de schepping is gekomen. Ik wil nu niet ingaan op wie of wat deze verwoesting heeft veroorzaakt, omdat dat een heel ander onderwerp is dan waar we nu mee bezig zijn.

Vers 1 spreekt dus over de oorspronkelijke schepping en vers 2 over de gevolgen van een verwoestend oordeel, waardoor het een woeste, ledige en duistere wereld werd.