Categorie: Volwassenen

Eenmaal, andermaal, …

Als je iets koopt in de winkel, dan ben jij vanaf dat moment de eigenaar. Je mag ermee doen wat je wilt. Maar je draagt er dan ook verantwoordelijkheid voor. En zeker als het je veel geld gekost heeft, ben je er extra zuinig op. Aansluitend op de studie over onze Losser weten wij dat wij extreem duur gekocht en betaald zijn door de Heer Zelf. Nog steeds zorgt Hij voor ons en draagt verantwoordelijkheid voor Zijn Gemeente. De Heer neemt Zijn taak serieus, wij zijn kostbaar in zijn ogen. Onze taak is slechts het ter beschikking stellen van alles wat wij hebben en kunnen. En juist daarin dragen wij verantwoordelijkheid. Wij zijn vrijgekocht en staan ook in de vrijheid om de Heer te dienen. Een ieder weer op zijn/haar eigen wijze:

1 Petrus 4:10, 11
(10) Een ieder, gelijk hij gave ontvangen heeft, alzo bediene hij dezelve aan de anderen, als goede uitdelers der menigerlei genade Gods. (11) Indien iemand spreekt, die spreke als de woorden Gods; indien iemand dient, die diene als uit kracht, die God verleent; opdat God in allen geprezen worde door Jezus Christus, Welken toekomt de heerlijkheid en de kracht, in alle eeuwigheid. Amen.

De kracht die in ons woont, heeft de satan overwonnen. Laten we ons er naar uitstrekken om de werking van die opstandingskracht in ons leven te leren kennen. We mogen Gods kracht gebruiken. Laten we dat ook doen! Dienen is op basis van vrijwilligheid. Dat kan ook niet anders. Wel is het zo dat een levenswandel waarin de Heer gediend wordt een bepaalde uitwerking heeft in ons leven:

2 Korinthe 4:16
Daarom vertragen wij niet; maar hoewel onze uitwendige mens verdorven wordt, zo wordt nochtans de inwendige vernieuwd van dag tot dag.

De vernieuwing komt binnen in ons tot stand. Je ziet er eerst niets van. Maar in de loop der tijd kan het niet anders of het brengt vrucht voort. En dan wordt het dus wel zichtbaar. Net zoals het dienen van aardse heren loon oplevert, levert geestelijke dienstbaarheid ook loon op. Daarom wens ik je veel dienst­baarheid aan de Heer toe!

Straf voor onze zonde?

Vroeger, en tegenwoordig helaas ook nog wel eens, zei men als iemand getroffen werd door tegenspoed, zoals ziekte: “Het is een straf van God. Hij heeft die en die zonde begaan, en God laat hem daar nu voor boeten.” Je zou er bang van worden, als je niet wist dat de Bijbel iets anders zegt.

Gods Woord zegt dat de Heer eens en voor altijd voor onze zonden geboet heeft aan het kruis. Alle zonden van de mensheid zijn sindsdien weggedaan, “zo ver als het oosten verwijderd is van het westen.” (Psalm 103:12). Er is al gestraft, dus dat hoeft gelukkig niet nog eens gedaan te worden. Als we iets verkeerd doen, straft de Heer ons niet. Hij ziet onze nieuwe mens aan, die volmaakt is in Christus. Hij voedt ons op, wat soms zwaar is, maar laat ons niet meer boeten voor zaken waar lang geleden al voor geboet is.

Maar hoe kan het dan dat ook gelovigen nare dingen zoals ziekte overkomen? Volgens de Bijbel is de mens uit de aarde, aards (1 Korinthe 15:47) en dus per definitie vatbaar voor alles wat daar aan nare dingen bij hoort. Die nare dingen worden niet door God gegeven, maar zijn een gevolg van het feit dat onze oude natuur nog hoort bij deze oude, onvolmaakte schepping. De satan is op dit moment nog de overste der wereld, en dat verklaart waarom het hier nog niet volmaakt is. Dáár is veel ellende op terug te voeren.

Daarnaast is het niet de bedoeling dat je als gelovige vanuit je oude natuur blijft leven, dus gericht op de wereld en niet op de Heer. Als je dat doet, zal de Heer zich op dezelfde manier met je bemoeien als Hij zich met de wereld bemoeit: niet dus. Hij laat je als het ware in je sop gaarkoken en je ervaart geen zegen. Dat is dan geen straf van Hem, maar een gevolg van jouw eigen keuze.

Geef de Heer in dagen van ziekte of tegenspoed dus niet de schuld. Kijk liever over de narigheid heen naar wie je bent in Christus en leef daar uit. Hij is de eersteling van die nieuwe, volmaakte schepping, waar jij als gelovige ook deel van uitmaakt!