Categorie: Volwassenen

Lees 1 Korinthe 1:10-16

De doop
Net als bij het avondmaal geldt ook voor de doop dat het, als het goed is, een uiterlijk teken is van wat inwendig gebeurd is. Doop is zinloos als je je hart niet aan de Heer gegeven hebt. Net als bij het avondmaal is er ook rond de doop soms veel verwarring. De toepassing is vaak niet Bijbels. Op zich is dit wel logisch. Je moet je voorstellen dat de tegenstander (satan) alles in het werk stelt om ons te beletten de Heer te dienen. Als we tot geloof gekomen zijn, kan hij aan de wedergeboorte niets meer doen. Je wedergeboorte kan niet ongedaan gemaakt worden. Maar hij zal alles wat in zijn vermogen ligt doen om ons te verlammen. Hij verdraait het Woord en probeert ons een schuldgevoel aan te praten (dat is natuurlijk niet zo moeilijk). Of hij probeert een andere betekenis aan het Woord te geven, zodat we de werkelijke inhoud ervan niet zien. 

Dat verdraaien van het Woord vind je onder andere terug bij de tekenen van brood en beker en de doop. In het vervolg van deze studie staan we ook stil bij de misvattingen omtrent de doop. Doop is de uitbeelding van de eenmalige algehele reiniging van de zondaar – via dood en opstanding – bij zijn persoonlijke bekering tot God. 

Dat de doop zelf een betrekkelijke waarde heeft, vind je hier terug bij Paulus. Hij maakt duidelijk dat het niet om de rituele handeling gaat maar om de betekenis er van. Het is ook van geen enkel belang, bijvoorbeeld, door wie je gedoopt bent. Het gaat er om dat je door de “innerlijke doop” één bent geworden met Christus. Dat betekent het woord “dopen” ook eigenlijk! Het woord “baptizo” (doop) betekent dat je één wordt met datgene waarin je gedoopt wordt. 

Zoek 1 Korinthe 12:13 ook nog maar even op. De betekenis blijkt duidelijk vanuit dit vers. Je wordt ergens mee vereenzelvigd. Op andere plaatsen gebruikt de apostel synoniemen als “één plant met” of “gemeenschap met”. 

Lees Handelingen 8:26-40

Kinderdoop
Rond de doop zijn er in de loop der tijd veel rituelen ontstaan. Tegenwoordig heb je de kinderdoop en de volwassendoop. Bij sommige kerken word je pas lid als je gedoopt bent. Soms moet de doop eerst besproken worden in een kerken- of ouderraad. Het dopen zelf gebeurt dikwijls door “oudsten”. Sommigen gaan zelfs naar de Jordaan toe om zich te laten dopen. In het gedeelte dat we gelezen hebben is het eigenlijk heel eenvoudig. Je hebt voldoende water nodig om helemaal in onder te gaan, je moet geloven in de Bijbel en er moet minimaal één persoon bij zijn om je te dopen. Uit puur praktische overwegingen (te weinig of te koud water) en omdat het toch ook een feestelijk gebeuren is dat je met anderen wilt delen, organiseren we vaak toch officiële bijeenkomsten.

Kinderdoop vinden we eigenlijk in de Bijbel niet terug. De term “doop” klopt eigenlijk al niet. Bij doop gaat het niet om besprenging (een paar druppeltjes), maar om onderdompeling. Doop is in de Bijbel altijd op grond van geloof en wedergeboorte. Verder wordt er wel gesproken over het “verbond” waar je als kind deel aan hebt door de kinderdoop. De kinderdoop zou dan in de plaats gekomen zijn van de besnijdenis. Men verwart dan echter het Oude en het Nieuwe Verbond met elkaar. Bij het Oude Testament werden kinderen ingelijfd bij het volk van God (Israël) op grond van natuurlijke afstamming, vanwege hun Israëliet-zijn. De zegen van het Oude Verbond was voor een aards volk, met aardse bloedverwantschap.

Het Nieuwe Verbond echter is de roeping van een hemels volk, met geestelijke bloedverwantschap. Inlijving bij het huidige volk van God (de Gemeente) is niet op grond van aardse geboorte, maar op grond van wedergeboorte. Het teken van het Nieuwe Verbond is niet de besnijdenis of de doop, maar de Heilige Geest. Een onzichtbaar, geestelijk zegel dus. Als argument voor de kinderdoop wordt ook wel eens aangehaald dat hele gezinnen zich lieten dopen. Omdat de leeftijden er niet bij staan, zouden hier dus ook kleine kinderen bij kunnen zijn. Dit zou echter in strijd zijn met tientallen andere teksten die zeggen dat je eerst moet geloven. Het is dus aannemelijker dat het in die gevallen om familieleden gaat die zelf ook een keuze gemaakt hebben.