Categorie: Volwassenen

Lees 1 Korinthe 11:27-34

Onwaardig eten
Ik nam een keer deel aan het avondmaal in een gemeente en toen het brood rondgedeeld zou worden, liep er een echtpaar weg. Later vroeg ik waarom ze dat gedaan hadden en ze gaven mij als antwoord dat er ook een vrouw deelnam die met een man samenwoonde. Volgens hen neem je dan onwaardiglijk deel aan het avondmaal. Dit is maar een voorbeeld.

Omdat er eigenlijk geen duidelijke richtlijn is hoe vaak en op welke manier avondmaal gevierd moet worden, zijn er in de loop der eeuwen in de verschillende kerken allerlei vormen gevonden om dit te doen. Heel vaak heeft het met de Bijbelse waarheid weinig meer van doen. Zo ook dit voorbeeld. Het is zo dat als je als ongelovige deelneemt aan brood en beker, dit eigenlijk helemaal niets betekent. Je zonden zijn niet vergeven, je bent niet één plant met de Heere Jezus geworden, je hebt geen nieuw leven gekregen, je bent geen onderdeel van Zijn Lichaam en je komt, net als alle ongelovigen, in het oordeel. Je zult verantwoording af moeten leggen voor de inhoud die je aan je leven gegeven hebt. Dat moet de gelovige ook, maar die weet dat er geen straf is op wat gedaan is in ongeloof. Het zal verdwijnen, dat wel; dat kun je ook als straf beschouwen.

Wat gedaan is uit liefde tot de Heer, zal blijven bestaan. Soms leven broeders en zusters anders dan de Heer bedoeld heeft, maar toch hebben wij niet het recht om een ander te oordelen. We zouden liever onszelf oordelen. Met weglopen van het avondmaal vanwege anderen, ontneem je bovendien jezelf de gemeenschap met het Lichaam.

Het echtpaar dat wegliep bij het avondmaal had eigenlijk geen idee wat het inhoudt om Christen te zijn. God heeft ons vergeven. We zijn immers ongezuurd. We zouden elkaar zien als “in Christus”. Misschien niet makkelijk, omdat we aanzien wat voor ogen is, maar het zou wel moeten. Wij mogen nooit oordelen, wel elkaar onderwijzen. Bijbels gezien mocht deze vrouw die samenwoonde gewoon aan het avondmaal deelnemen. Het gaat niet om hoe je leeft, maar hoe je gelooft!

Lees Lukas 24:13-32

Brandende harten
Vandaag de prachtige geschiedenis, waar we mee begonnen zijn, waarbij de Heer na zijn opstanding op weg is met twee gelovigen. Ze begrijpen het niet. Hoe kan dat nu? Ze hadden verwacht dat de Heer zijn Koninkrijk op zou gaan richten. Dat Hij de Verlosser was. En het is nu al de derde dag. Het is nu misschien makkelijk praten, maar als ze de Bijbel beter hadden gekend, dan hadden ze kunnen weten dat op de derde dag nieuw leven komt. Ze geloofden maar een deel van de Thora. Het lijden van de Messias hadden ze niet begrepen. Dat door lijden heen heerlijkheid komt. (Dat is trouwens vaak dé manier om iets te leren. Door schade en schande word je wijs.)

Dan begint de Heer uit te leggen dat de hele Schrift over Hem spreekt. Namelijk, Hij deelt uit van het brood (overdrachtelijk) net als het Manna in het verleden. Dat was ook een beeld van het Woord dat de Heer spreekt. Dan breekt de Heer letterlijk het brood en ze herkennen Hem. Wat een climax! Ze laten alles achter om het verder te vertellen. HIJ LEEFT!!

Ik hoop dat jij ook dezelfde ervaring hebt of zult krijgen als je bezig bent met het Woord. Dat je hart als het ware brandt, vanwege de geweldige waarheden die je mag weten en begrijpen. Dat je mag zien hoe mooi Gods werk in elkaar zit. Je voelt je verbaasd en blij tegelijk; een soort van opwinding. Hierin herken je misschien het type van de wijn. Wijn drinken heeft een soortgelijke uitwerking. Je begint te gloeien van binnen. Wijn is een product dat alcohol (lees: geest) bevat. Het komt tot stand door de verdrukking van druiven en het opslaan in een eikenhouten vat. Dat is ook een beeld van de Here Jezus, het persen van de druiven staat voor het lijden van de Heer; het bewaren en gisten van het sap staat voor het geloof van de Heer. Op die manier kwam wijn (eeuwig leven) tot stand. Deze wijn stond op de Avondmaalstafel, weet je nog?

Het Woord van God, verbonden met de Here Jezus, gaf bij bekering (en geeft nog dagelijks) eeuwig leven aan gelovigen. Daarom kun je er bij tijd en wijle, in vuur en vlam van staan. Dit geeft passie om voor de Heer te gaan. Je weet dan dat je je – met het Woord – met de belangrijkste zaken van het leven bezig houdt. Dit geeft je leven echt zin en inhoud!