Categorie: Volwassenen

Lees: Hebreeën 10:1-10 

Waarom de offers?
Zo’n 4000 jaar geleden sprak God met Abraham. Abraham was een rijk man en woonde in wat nu Koeweit is (bij Irak in de buurt). God beloofde hem veel nakomelingen en uit hem zou de “Verlosser” geboren worden, die de mensheid zou verlossen van hun zonden.

Uit Abraham werd Izak geboren, uit Izak Jakob en Jakob kreeg twaalf zonen waaruit later de twaalf stammen van Israël zijn ontstaan. 

Israël werd door God “uitverkoren”. Dan denk je misschien: “Dat is mooi om uitverkoren te zijn door God”. Op zich klopt dat natuurlijk wel, maar je moet je ook altijd afvragen: “Uitverkoren, maar om wat te doen?”. Israël was uitverkoren omdat God aan hen Zijn Woord wilde geven en van het volk ook verlangde dat ze het Woord zouden geloven, gehoorzamen en het ook aan de andere volken zouden vertellen. Dit hebben ze eigenlijk nooit echt gedaan. 

In het Woord van God, dat Israël ontvangen had, het Oude Testament, vinden we heel veel rituelen, feesten, ge- en verboden en heel veel offers. 

Waarom? In Hebreeën 10 lezen we dat God de offers eigenlijk niet eens gewild heeft, dat Hij er geen behagen in had (dit staat ook al een heel aantal malen in het Oude Testament). Wel, de offers hadden de Israëlieten erbij moeten bepalen dat God hen vrijsprak van hun zonden door middel van plaatsvervangend sterven en hun hart had in vertrouwen naar God op moeten zien. Vertrouwen op een rechtvaardig en barmhartig God, Die ooit zelf in een Lam zou voorzien om af te rekenen met de zonden. Maar voor hen werden de offers een spelletje om zichzelf vrij te kopen van hun zonden, God op die manier tevreden te stellen en onheil af te wenden. Eigenlijk met dezelfde motivatie waarmee de heidenen hun offers brachten. Maar voor God is het hart van degene die het offer brengt belangrijker dan het offer zelf. 

Lees: Lukas 24:13-35 

De geschiedenis van de Emmaüsgangers
Het is best opvallend dat je over de hele wereld en in alle tijden ziet dat mensen zich bezig houden met de zogenaamde “levensvragen”: Waarom ben ik hier? Wat is de zin van het leven? Waarom is er lijden? Bestaat er een god? enzovoorts. Op één of andere manier weet de mens dat er meer is. 

In de zoektocht naar antwoorden op deze vragen zijn er in de loop der eeuwen verschillende godsdiensten of religies ontstaan. Maar wat is nu de Waarheid? Welke godsdienst heeft de goede antwoorden? Objectief gezien is dit natuurlijk een heel moeilijke vraag. 

De Bijbel zegt dat als je op zoek bent naar de Waarheid je uiteindelijk bij Jezus Christus uitkomt. Je moet er dan natuurlijk wel van uit gaan dat de Bijbel het Woord van God is. Dit is de basis. Dat de Bijbel Gods Woord is kun je niet bewijzen. Het is wel zo dat, als je het gelooft, de Bijbel vervolgens het “bewijs” wel geeft. Je komt steeds meer tot de ontdekking dat het zo is. Je hart gaat als het ware “branden” om het met de woorden uit Lukas 24:32 te zeggen. Je “weet” gevoelsmatig dat het zo is. 

In de geschiedenis die je gelezen hebt, wordt er ook brood “gebroken”, waarna de twee Emmaüsgangers de Heer herkenden. Hier komen we later op terug. “Brood breken” wordt in de christelijke kerken en gemeenten als ritueel toegepast. Deze maand willen we eens stilstaan bij het “Avondmaal” en de “Doop”. Twee rituelen die je misschien al kent of waar je wel eens van gehoord hebt.