Categorie: Volwassenen

We hebben al vastgesteld dat leven onder de wet helemaal niet nodig is. Vanaf het begin heeft God iedereen, ongeacht volk of afkomst, de kans gegeven om door trouw en geloof met Hem te leven. Een wet was daar niet voor nodig.

Er is altijd een kleine groep mensen geweest, de Bijbel noemt dat een “overblijfsel”, die op deze manier leefden. Voor hen was het Woord van God, met Zijn kracht en genade, voldoende. Paulus schrijft in Romeinen 11 dat dit in onze tijd nog steeds zo is.

Romeinen 11:5-6

(5) Zo is er dan ook in deze tegenwoordige tijd een overblijfsel ontstaan, overeenkomstig de verkiezing van de genade. (6) Maar als het door genade is, is het niet meer uit de werken, anders is gen­ade geen genade meer. En als het uit de werken is, is het geen genade meer, anders is het werk geen werk meer.

Hier zien we opnieuw dat het leven uit genade (onder het Nieuwe Verbond) en het leven onder de wet (onder het Oude Verbond) twee totaal verschillende dingen zijn. Ze sluiten elkaar uit of, anders gezegd, staan lijnrecht tegenover elkaar.

Het is dus óf het één óf het ander!

Als iemand door de wet niet gerechtvaardigd kan worden, wat was dan eigenlijk het doel van de wet? In Galaten 3 wordt daar een antwoord op gegeven.

Galaten 3:19

Waartoe dient dan de wet? Zij is eraan toegevoegd omwille van de overtredingen, tot­dat het Nageslacht zou gekomen zijn aan Wie het beloofd was;……
(Het Nageslacht is Christus; zie vers 16)

De wet bestond niet vanaf het begin, maar werd later toegevoegd vanwege de overtredingen. De bedoeling van de wet was dat mensen door de wet het verschil tussen “goed en kwaad” zouden leren kennen. De wet laat zien dat de mens een zondaar is en niets anders kan dan de wet overtreden. De wet zegt: doe dit, doe dat, dit mag wel, dit mag niet, enzovoort.

Het is belangrijk om te weten dat de wet, oftewel het oude verbond, niet voor iedereen bedoeld was, maar specifiek voor Israël. God sloot dit verbond alleen met het volk Israël. Dit gebeurde ook nog eens 430 jaar na Abraham (zoals staat in vers 17), wat betekent dat er in Abrahams tijd geen wet bestond.

Als je Galaten 3:23 en 24 leest, zie je dat Israël onder de wet werd gehouden totdat het “tot geloof” zou komen.

Het bijzondere is dat “het geloof” simpelweg onze Heer Jezus Christus is.