Categorie: Jongeren

Nog meer lopen …

Heb je wel eens meegelopen in een hardloopwedstrijd? Je zou de loopbaan van gisteren kunnen zien als een hardloopwedstrijd, waarin ieder zijn eigen parcours aflegt. Een hardloopwedstrijd die je hele leven duurt!

Stel je voor dat je mee rent in zo’n wedstrijd en je laat je door van alles en nog wat afleiden. Je rent bijvoorbeeld langs een snackbar en glipt daar even naar binnen voor een frikandel speciaal. Of je blijft onderweg stilstaan om een mooie auto langs de weg te bewonderen. Hoe zou het dan met je wedstrijd aflopen? Nog afgezien van de tijd die je verliest door het oponthoud in de snackbar en bij de auto, zal je merken dat die frikandel je in de weg zit als je verder loopt. En die mooie auto blijft zó in je gedachten hangen, dat je niet meer op de weg let en struikelt, waardoor je hinkelend verder moet. Niet echt handig …

In Galaten 5:7 wordt gezegd dat je goed loopt als je gehoorzaam bent aan de waarheid. En Wie is de waarheid? De Here Jezus Zelf! (Johannes 14:6). Dat klopt met wat de schrijver van de Hebreeënbrief ons vertelt over het lopen van die wedstrijd:

Hebreeën 12:1, 2
(1) … en laat ons met lijdzaamheid lopen de loopbaan, die ons voorgesteld is; Ziende op den oversten Leidsman en Voleinder des geloof, Jezus, (2) Dewelke, voor de vreugde, die Hem voorgesteld was, het kruis heeft verdragen, en schande veracht, en is gezeten aan de rechterhand des troons van God.

Lijdzaamheid, passie, is de goede houding tijdens het lopen. Een hardloper loopt niet onverschillig, maar vol passie. Met alles wat in hem is, loopt hij zijn wedstrijd. Zo zouden wij als gelovigen vol passie achter de Here Jezus aan lopen. Laat je in je leven niet afleiden door allerlei dingen die je afhouden van het achter de Here Jezus aan lopen. Dat geeft alleen maar vertraging!

 

Eenmaal, andermaal, …

Als je iets koopt in de winkel, dan ben jij vanaf dat moment de eigenaar. Je mag ermee doen wat je wilt. Maar je draagt er dan ook verantwoordelijkheid voor. En zeker als het je veel geld gekost heeft, ben je er extra zuinig op. Aansluitend op de studie over onze Losser weten wij dat wij extreem duur gekocht en betaald zijn door de Heer Zelf. Nog steeds zorgt Hij voor ons en draagt verantwoordelijkheid voor Zijn Gemeente. De Heer neemt Zijn taak serieus, wij zijn kostbaar in zijn ogen. Onze taak is slechts het ter beschikking stellen van alles wat wij hebben en kunnen. En juist daarin dragen wij verantwoordelijkheid. Wij zijn vrijgekocht en staan ook in de vrijheid om de Heer te dienen. Een ieder weer op zijn/haar eigen wijze:

1 Petrus 4:10, 11
(10) Een ieder, gelijk hij gave ontvangen heeft, alzo bediene hij dezelve aan de anderen, als goede uitdelers der menigerlei genade Gods. (11) Indien iemand spreekt, die spreke als de woorden Gods; indien iemand dient, die diene als uit kracht, die God verleent; opdat God in allen geprezen worde door Jezus Christus, Welken toekomt de heerlijkheid en de kracht, in alle eeuwigheid. Amen.

De kracht die in ons woont, heeft de satan overwonnen. Laten we ons er naar uitstrekken om de werking van die opstandingskracht in ons leven te leren kennen. We mogen Gods kracht gebruiken. Laten we dat ook doen! Dienen is op basis van vrijwilligheid. Dat kan ook niet anders. Wel is het zo dat een levenswandel waarin de Heer gediend wordt een bepaalde uitwerking heeft in ons leven:

2 Korinthe 4:16
Daarom vertragen wij niet; maar hoewel onze uitwendige mens verdorven wordt, zo wordt nochtans de inwendige vernieuwd van dag tot dag.

De vernieuwing komt binnen in ons tot stand. Je ziet er eerst niets van. Maar in de loop der tijd kan het niet anders of het brengt vrucht voort. En dan wordt het dus wel zichtbaar. Net zoals het dienen van aardse heren loon oplevert, levert geestelijke dienstbaarheid ook loon op. Daarom wens ik je veel dienst­baarheid aan de Heer toe!

De zoon van …, de zoon van …, de zoon van …

Kon de Here Jezus alle zonden van de hele mensheid betalen in een paar uur tijd? Veel mensen denken van niet, omdat het niet in verhouding lijkt te staan tot de grootte van de schuld van de mensheid. Tóch heeft Hij het gedaan. Hij was ook de enige op de wereld die het kón doen. Dat had alles te maken met het recht op plaatsvervanging, dat geregeld is in Gods wet. De Here Jezus stierf (betaalde met zijn leven) in plaats van de mensheid. Om dat beter te kunnen begrijpen vandaag een stukje genealogie, oftewel: stamboomkennis.

Je kent vast Willem van Oranje wel. Hij was de grondlegger van het huis van Oranje. Zijn zoon erfde van hem de titel en functie “Prins der Nederlanden”, diens oudste zoon erfde zijn titel weer, enzovoorts. Als er geen zoon was om de titel aan over te dragen, ging de titel over naar de dichtstbijstaande mannelijke bloedverwant, dus een neef of broer. Onze koningin Beatrix is zodoende de meest directe afstammeling van Willem van Oranje (want sinds iets meer dan 100 jaar kunnen ook vrouwen de titel erven). Als Koningin der Nederlanden is zij het hoofd van de koninklijke familie en de vertegenwoordigster van het Nederlandse volk.

Wist je dat de Here Jezus toen Hij hier op aarde leefde de meest directe afstammeling was van Adam, de allereerste mens? Lees er Lukas 3:23-38 maar eens op na. Daar staan alle voorouders van de Here Jezus genoemd, helemaal terug in de tijd tot aan “Adam, den (zoon) van God”. Als directe afstammeling van de eerste mens, en dus als “hoofd van de mensheid” of “Zoon des mensen”, kon de Here Jezus de mensheid vertegenwoordigen naar God toe. Als hoofd van de mensheid had hij de mogelijkheid en het recht om de mensheid te lossen (lees Leviticus 25 maar eens over de situaties waarin lossing toegepast werd). De Here Jezus was vanwege Zijn afstamming in staat om de mensheid vrij te kopen van de grote schuld die zij had bij God. En gelukkig heeft Hij dat ook gedaan! Hij is naar God toe als onze Losser opgetreden en heeft betaald voor ons, zodat wij nu vrij -verlost- van zonde zijn.

En wat zo mooi is, is dat Hij door Zijn opstanding uit de doden voor eeuwig onze vertegenwoordiger naar God toe kan blijven. “Ik weet dat mijn (Ver)losser leeft!” (Job 19:25)

Straf voor onze zonde?

Vroeger, en tegenwoordig helaas ook nog wel eens, zei men als iemand getroffen werd door tegenspoed, zoals ziekte: “Het is een straf van God. Hij heeft die en die zonde begaan, en God laat hem daar nu voor boeten.” Je zou er bang van worden, als je niet wist dat de Bijbel iets anders zegt.

Gods Woord zegt dat de Heer eens en voor altijd voor onze zonden geboet heeft aan het kruis. Alle zonden van de mensheid zijn sindsdien weggedaan, “zo ver als het oosten verwijderd is van het westen.” (Psalm 103:12). Er is al gestraft, dus dat hoeft gelukkig niet nog eens gedaan te worden. Als we iets verkeerd doen, straft de Heer ons niet. Hij ziet onze nieuwe mens aan, die volmaakt is in Christus. Hij voedt ons op, wat soms zwaar is, maar laat ons niet meer boeten voor zaken waar lang geleden al voor geboet is.

Maar hoe kan het dan dat ook gelovigen nare dingen zoals ziekte overkomen? Volgens de Bijbel is de mens uit de aarde, aards (1 Korinthe 15:47) en dus per definitie vatbaar voor alles wat daar aan nare dingen bij hoort. Die nare dingen worden niet door God gegeven, maar zijn een gevolg van het feit dat onze oude natuur nog hoort bij deze oude, onvolmaakte schepping. De satan is op dit moment nog de overste der wereld, en dat verklaart waarom het hier nog niet volmaakt is. Dáár is veel ellende op terug te voeren.

Daarnaast is het niet de bedoeling dat je als gelovige vanuit je oude natuur blijft leven, dus gericht op de wereld en niet op de Heer. Als je dat doet, zal de Heer zich op dezelfde manier met je bemoeien als Hij zich met de wereld bemoeit: niet dus. Hij laat je als het ware in je sop gaarkoken en je ervaart geen zegen. Dat is dan geen straf van Hem, maar een gevolg van jouw eigen keuze.

Geef de Heer in dagen van ziekte of tegenspoed dus niet de schuld. Kijk liever over de narigheid heen naar wie je bent in Christus en leef daar uit. Hij is de eersteling van die nieuwe, volmaakte schepping, waar jij als gelovige ook deel van uitmaakt!

1 Thessalonicenzen 4:13-18
(13) Doch, broeders, ik wil niet, dat gij onwetende zijt van degenen, die ontslapen zijn, opdat gij niet bedroefd zijt, gelijk als de anderen, die geen hoop hebben. (14) Want indien wij geloven, dat Jezus gestorven is en opgestaan, alzo zal ook God degenen, die ontslapen zijn in Jezus, weder brengen met Hem. (15) Want dat zeggen wij u door het Woord des Heeren, dat wij, die levend overblijven zullen tot de toekomst des Heeren, niet zullen voorkomen degenen, die ontslapen zijn. (16) Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem des archangels, en met de bazuin Gods nederdalen van den hemel; en die in Christus gestorven zijn, zullen eerst opstaan; (17) Daarna wij, die levend overgebleven zijn, zullen te zamen met hen opgenomen worden in de wolken, den Heere tegemoet, in de lucht; en alzo zullen wij altijd met den Heere wezen. (18) Zo dan, vertroost elkander met deze woorden.

Boven dit stukje staat als titel: over de wederkomst van Christus. Dat is een
beetje misleidend. De vertalers van de Statenvertaling dachten waarschijnlijk dat in dit stukje de wederkomst van Christus beschreven stond. Maar als je goed leest, dan zie je dat het gaat over de opname van de Gemeente van Christus. Dat is niet hetzelfde als de wederkomst van Christus. Want over de opname lezen we heel andere gebeurtenissen, dan over de wederkomst. Hier worden de gelovigen, die al overleden zijn sinds de opstanding van de Heere Jezus Christus, eerst opgewekt. Alle gelovigen die behoren tot de Gemeente van Christus. Dat zijn dus alle mensen die geloven dat zij met de Heere Jezus Christus gestorven zijn, begraven zijn en ook opgestaan zijn! Zij behoren tot die Gemeente van Christus. Ook zij die lichamelijk gestorven, of zoals de Bijbel dat dan noemt, ontslapen zijn. Zij worden als de bazuin klinkt als eerste opgewekt en daarna worden alle gelovigen die nog leven in een ogenblik veranderd. Daarna gaan alle gelovigen tegelijk de Heere tegemoet in de lucht. Dat betekent dat de Heere Jezus op dat moment niet op de aarde staat. Wij gaan Hem tegemoet. Wij worden opgenomen in wolken, zegt Paulus. Eigenlijk staat er: “Wij worden met kracht weggenomen”. Of, zoals Openbaring 12 het zegt: “Wij worden weggerukt tot God en Zijn troon”. Een keer knipperen met je ogen en het is gebeurd, zo snel gaat dat. Het gaat dus niet over het feit dat de Heere Jezus letterlijk weer met zijn voeten op de aarde zal staan, maar over de opname van de Gemeente van Christus.

Zacharia 14:4
En Zijn voeten zullen te dien dage staan op den Olijfberg, die voor Jeruzalem ligt, tegen het oosten; en de Olijfberg zal in tweeën gespleten worden naar het oosten, en naar het westen, zodat er een zeer grote vallei zal zijn; en de ene helft des bergs zal wijken naar het noorden, en de helft deszelven naar het zuiden.

In Zacharia 14 wordt verteld van die gebeurtenis, die straks zal plaats vinden, wanneer de Heere Jezus weer Zijn voeten zal neerzetten op de Olijfberg. Om alle misverstanden te voorkomen vertelt Zacharia welke berg hij precies bedoelt. Die berg die ten oosten van Jeruzalem ligt. En als de Heere Jezus daar Zijn voeten neerzet op de olijfberg, gebeurt er onmiddellijk een natuurramp. De Olijfberg splijt van oost naar west. De noordelijke helft van de berg en de zuidelijke helft vallen uiteen, zodat tussen die twee helften een vallei ontstaat. Een weg waarlangs men kan vluchten. Want de inwoners van Jeruzalem zitten als ratten in een val. Ze zijn omsingeld door vijandige legers. Ze kunnen niet meer vluchten. Het enige wat ze nog kunnen doen is de Naam van de HEERE aanroepen. De Naam die ze nooit hebben durven zeggen, omdat die voor hen te heilig om uit te spreken is. Maar op dat moment is er voor hun geen andere mogelijkheid. Dus zal op dat moment de belangrijkste bestuurder die Naam van de Heere aanroepen namens allen. En de Bijbel zegt, dat al wie de Naam des Heeren aanroept, zalig zal worden. Iedereen die dat doet, zal gered worden. En dus is er op dat moment ook redding! Want doordat die Olijfberg in tweeën splijt is er redding mogelijk. Er wordt een vallei door de berg gemaakt. De gelovige Joden kunnen ontsnappen aan hun belagers en vluchten naar een plaats in de woestijn, waar ze veilig zullen zijn. En de niet-gelovige Joden, zullen gedood worden.

Handelingen 1:9-12
(9) En als Hij dit gezegd had, werd Hij opgenomen, daar zij het zagen, en een wolk nam Hem weg van hun ogen. (10) En alzo zij hun ogen naar den hemel hielden, terwijl Hij heenvoer, ziet, twee mannen stonden bij hen in witte kleding; (11) Welke ook zeiden: Gij Galilese mannen, wat staat gij en ziet op naar den hemel? Deze Jezus, Die van u opgenomen is in den hemel, zal alzo komen, gelijkerwijs gij Hem naar den hemel hebt zien heenvaren. (12) Toen keerden zij wederom naar Jeruzalem, van den berg, die genaamd wordt de Olijf berg, welke is nabij Jeruzalem, liggende van daar een sabbatsreize.

De Heere Jezus had Zijn discipelen naar de Olijfberg laten komen. Daar had
Hij hen opgedragen Zijn getuigen te zijn. Te beginnen in Jeruzalem, daarna in Judea en Samaria en tot aan het uiterste der aarde. Die opdracht konden ze pas uitvoeren, wanneer ze de kracht van de Heilige Geest ontvangen zouden hebben. Daarvoor moesten ze in Jeruzalem blijven. En toen de Heere Jezus dat tegen Zijn discipelen had verteld, werd Hij voor hun ogen omhoog getild. Hij werd als het ware de lucht in gedragen op onzichtbare handen. Steeds hoger en hoger. En op een gegeven ogenblik schoof er een wolk voor en toen was de Heere Jezus niet meer zichtbaar. Dit is toch prachtig. Hij gaat, tegen alle regels van de zwaartekracht in, omhoog. Zonder dat Hij raketmotoren onder aan Zijn voeten heeft, of zonder zo’n ingewikkeld ruimtepak met daar achterop een rugzak, die ervoor zorgt dat je in de ruimte kunt voortbewegen en overleven.
Hij staat daar en Hij gaat langzaam omhoog! Ook de discipelen staan stomverbaasd dit gebeuren te bekijken. Ze wisten dat de Heere Jezus macht had om de wind en de zee te controleren, want dat hadden ze zelf meegemaakt. En ook dat Hij over het water liep, maar dit…

Ze waren helemaal in de ban van dit verschijnsel, toen ze plotseling werden wakker geschud door een stem. Er stonden twee mannen in witte klederen naast hen. En ze zeiden (vrij vertaald): “Wat zitten jullie naar de hemel te staren? Deze Jezus zal op dezelfde wijze terugkomen”.

Deze engelen hebben aan de discipelen verteld dat de Heere Jezus terug zal komen en dat Zijn voeten dan weer op de Olijfberg zullen staan.

Lukas 1:26-33
(26) En in de zesde maand werd de engel Gabriël van God gezonden naar een stad in Galilea, genaamd Nazareth; (27) Tot een maagd, die ondertrouwd was met een man, wiens naam was Jozef, uit den huize Davids; en de naam der maagd was Maria. (28) En de engel tot haar ingekomen zijnde, zeide: Wees gegroet, gij begenadigde; de Heere is met u; gij zijt gezegend onder de vrouwen. (29) En als zij hem zag, werd zij zeer ontroerd over dit zijn woord, en overlegde, hoedanig deze groetenis mocht zijn. (30) En de engel zeide tot haar: Vrees niet, Maria, want gij hebt genade bij God gevonden. (31) En zie, gij zult bevrucht worden, en een Zoon baren, en zult Zijn naam heten JEZUS. (32) Deze zal groot zijn, en de Zoon des Allerhoogsten genaamd worden; en God, de Heere, zal Hem den troon van Zijn vader David geven. (33) En Hij zal over het huis Jakobs Koning zijn in der eeuwigheid, en Zijns Koninkrijks zal geen einde zijn.

Deze maand gaan we nadenken over een belangrijk onderwerp, namelijk de “wederkomst van Christus”. Wederkomst betekent dat Christus weer komt, of weer terugkomt. Dat betekent dat Hij al een keer hier op aarde is geweest. Hij is mens geworden. Hij is als baby hier op aarde geboren. Daaraan denken we aan het einde van deze maand. 25 december is de dag waarop we denken aan geboorte van de Here Jezus. Dat was de eerste keer dat Hij hier op aarde kwam. Hij kwam toen als de lijdende Knecht, want Hij kwam als het Lam van God om de straf op de zonde op Zich te nemen. Die straf heeft Hij gedragen op Golgotha aan het kruis. Maar na drie dagen is Hij opgestaan. Opgestaan om ons te rechtvaardigen voor God. Dat betekent dat God ons op een eerlijke en rechtvaardige wijze vrijspreekt van de straf. Want wij worden door het geloof gerechtvaardigd voor God, uit genade. En dat kost je niets! Het is gratis.

Iets gratis krijgen, daarvoor moet je bij de Hollanders zijn. We gaan daar altijd met velen tegelijk op af! Maar hoe anders is dat met deze genade. Bijna niemand wil dat tegenwoordig meer aannemen. Wil jij dat wel? Geloof jij wel dat de Here Jezus voor jou de straf op de zonde heeft gedragen? Want dan mag je met verlangen uitzien naar die dag dat Hij wederkomt! Want op die dag ben jij er ook bij!

Zacharia 14:1, 2
(1) Ziet, de dag komt den HEERE, dat uw roof zal uitgedeeld worden in het midden van u, o Jeruzalem! (2) Want Ik zal alle heidenen tegen Jeruzalem ten strijde verzamelen; en de stad zal ingenomen, en de huizen zullen geplunderd, en de vrouwen zullen geschonden worden; en de helft der stad zal uit­ gaan in de gevangenis; maar het overige des volks zal uit de stad niet uitgeroeid worden.

We hebben gezien dat het volk Israël aangevallen en verdrukt zal worden. Het wordt ingesloten in Jeruzalem en niemand kan er meer uit. Maar wanneer gebeurt dit dan allemaal? Kunnen wij uit de Bijbel daarvoor aanwijzingen vinden? Op diverse plaatsen spreekt de Bijbel, net als hier in vers 1, over de dag van/voor de Heer. Er komt een dag van de Heere, waarop Hij vergelding doet aan Jeruzalem. Zoals Daniël de profeet dat ook voorzegt heeft in Daniël 9. Dat is aan het einde van de 70-ste week. Die week (= periode van zeven jaar) begint wanneer de Gemeente van Christus is opgenomen en er een verdrag is gesloten over de stad Jeruzalem. Van die week zegt Daniël, dat er de eerste helft vrede zal zijn en dat er weer een heiligdom voor de Joden zal zijn. Bij de tweede helft wordt dat verdrag opgezegd en komt er een verdrukking en alles zal verwoest worden. Dat staat vast! Er komen vijandige legers in het land Israël, en zij zullen alles onder de voet lopen.

Alleen zij die de Naam des Heeren aangeroepen hebben, zullen gered worden als de Heere Jezus op de Olijfberg staat bij Zijn wederkomst. Zij kunnen dan via de vallei, die ontstaat, ontsnappen naar een plaats in de woestijn. Van daaruit zullen ze weer teruggebracht worden naar het beloofde land, onder leiding van Christus en daar het land herstellen. Ook zullen de 144.000 uitverkorenen het evangelie verkondigen aan heel de wereld. Daarna zal het 1000-jarig vrederijk beginnen met Christus op de troon in Jeruzalem. Aan het einde van het vrederijk zal de satan nog een keer losgelaten worden en zal de mensen nog eens verleiden tot één oorlog tegen Christus. Daarna wordt hij gegooid in de poel van vuur. Dan wordt het oordeel geveld over deze schepping. En tot slot worden er nieuwe hemelen en een nieuwe aarde geschapen.

 

2 Thessalonicenzen 2:1-4
(1) En wij bidden u, broeders, door de toekomst van onzen Heere Jezus Christus, en onze toevergadering tot Hem, (2) Dat gij niet haastelijk bewogen wordt van verstand, of verschrikt, noch door geest, noch door woord, noch door zendbrief, als van ons geschreven, alsof de dag van Christus aanstaande ware. (3) Dat u niemand verleide op enigerlei wijze; want die komt niet, tenzij dat eerst de afval gekomen zij, en dat geopenbaard zij de mens der zonde, de zoon des verderfs; (4) Die zich tegenstelt, en verheft boven al wat God genaamd, of als God geëerd wordt, alzo dat hij in den tempel Gods als een God zal zitten, zichzelven vertonende, dat hij God is.

Er waren mensen in Thessalonica die de gelovigen bang maakten. Kennelijk gebeurden er toen ook veel dingen die mensen in verwarring brachten. Men zei dan dat er een profetie of een openbaring was geweest, dat het einde van deze wereld gekomen was. Deze mensen zijn er nu nog. Zij vertellen bijvoorbeeld dat het oordeel over Nederland voor de deur staat, want daarover had God tot hen gesproken of ze hadden een visioen gehad. En ze maken de mensen bang door te zeggen dat de “dag des Heeren” aanstaande is. Dat het oordeel over de wereld voltrokken zal worden! Die mensen toen maakten het zo bont door te zeggen dat ze zelfs een brief van de apostel Paulus hierover hadden ontvangen.

Maar Paulus wilde de gelovigen van toen en nu laten zien dat God een Plan heeft gemaakt en dat Hij dat Plan uitwerkt. Hij wijkt niet af van dat Plan. Alles daarin heeft een vaste volgorde. Dat geldt ook voor de dag des Heeren. Mensen konden toen niet, en kunnen ook nu niet, zomaar vertellen dat die dag er aankomt om daarmee mensen bang te maken. Bovendien leven wij in een periode waarin de genade heerst. Wij worden niet meer veroordeeld als wij geloven in de Heere Jezus Christus. Hij heeft dat oordeel gedragen en wij zijn vrijgesproken. Maar als je wilt weten wanneer de dag des Heeren komt, dan moet je je laten onderwijzen door Gods Woord. Dan weet je dat die dag komt wanneer heel de wereld in duisternis is.