Categorie: Jongeren

Lees Johannes 9:1-11

Water met aarde
Van nature is de hele wereld in duisternis (overdrachtelijk). We weten niet waar we vandaan komen. We weten niet waar we naartoe gaan. Het is zelfs zo dat de Bijbel zegt dat de mens de duisternis liever heeft dan het licht, omdat zijn werken boos zijn.

God is Licht. Zijn Woord is Licht. Hij wil ons de ogen openen zodat we leren zien waar we vandaan komen en waar we naartoe gaan. Hij wil ons laten zien waar het eigenlijk om gaat, wat de zin van het leven is.

Blindheid is een gevolg van zonde. Niet zozeer van een persoonlijke zonde van ons of van onze ouders, maar vanwege de schepping waar we uit geformeerd zijn. De schepping is een zondige schepping. Deze situatie van de schepping, gebruikt de Heer ten goede. Wanneer de natuurlijke mens niet blind van geboorte was, dan zouden we de werken die God doet niet opmerken. Ziende zijn, betekent niets als we niet weten wat blindheid is. Heerlijkheid betekent niets als we het lijden niet hebben gekend.

Het verschil tussen de heiligheid van God en de zondigheid van de mens, schept de voorwaarde om de grootheid van God te ontdekken. De mens is van nature zondaar. Hier kunnen we niets aan doen en dat neemt God ons ook niet kwalijk. Hij heeft echter een oplossing voor het probleem en Hij wil ons de ogen openen. Als we dit bewust afwijzen, blijven we in duisternis met alle gevolgen van dien.

In deze geschiedenis gebeurt iets heel vreemds. De Heer spuugt op de grond, maakt er een papje van, smeert het op de ogen van de blindgeborene die zich moet wassen, waarna hij weer kan zien. Ergens anders lezen we dat de mens niet bij brood alleen leeft, maar bij alles wat uit de mond van God uitgaat. Het speeksel dat de mond van de Heer uitgaat, is een type van dat Woord van God. Wij zijn uit de aarde. Als we het Woord accepteren, er één mee worden, dan worden we ziende. We moeten er wel rekening mee houden dat dit naar de mens vervelende consequenties kan hebben. Dat had het voor de Heer Zelf ook. En ook deze genezen man, werd verworpen door de godsdienstige leiders van zijn tijd.

Lees Johannes 4:1-30; 39-42

Water uit de bron
Net als bij Nicodémus begrijpt ook de Samaritaanse vrouw in eerste instantie niet waar de Heer het over heeft. Paulus zou later zeggen dat deze dingen alleen geestelijk te verstaan zijn. Ook hier gebruikt de Heer een beeld uit het dagelijkse leven. Elke dag moest er water gehaald worden uit de bron. Zonder water geen leven. Hier in Samaria gebeurt geen wonder of teken, maar toch komt er iemand tot geloof.

Samaritanen waren een “bastaardenvolk”, in die zin dat Israëlieten zich vermengd hadden met heidense volkeren. Ze werden door de Joden gehaat, omdat ze niet raszuiver waren. Toch is de Heer hier twee dagen. Er is de persoonlijke ontmoeting met een vrouw die andere heren diende dan die ze zou moeten dienen. Hierbij is ze een beeld van ieder mens van nature. De Heer spreekt haar aan. Legt uit dat Hij water heeft dat de eeuwige dorst lest en dan gaat de vrouw vertellen van haar ontmoeting met Hem. Waar het hart vol van is, daar stroomt de mond van over.

Sommigen vinden het moeilijk om over hun geloof te praten. Anderen hebben het over een “persoonlijk geloof “of “ieder zijn eigen geloof”. De Heer zegt: “Die in Mij gelooft, gelijkerwijze de Schrift zegt, stromen des levenden waters zullen uit zijn buik vloeien.” Dat gebeurde bij de Samaritaanse vrouw. De Heer stoorde zich niet aan de slechte afkomst van de vrouw, niet aan haar losbandig leven. De Heer stoorde zich niet aan de culturele gewoontes van zijn volk om Samaritanen uit de weg te gaan. En Hij stoorde zich niet aan de voorgeschreven omgangsvormen tussen mannen en vrouwen.

De Heer was vrij van allerlei menselijke filosofieën. Hij had een zuiver doel voor ogen: redding van deze zondaar. Als wij dezelfde zuivere doelen hebben tot bepaalde mensen, moeten wij ons ook niet af laten leiden door menselijk denken. In de aanwijzingen dat hier geen wonder gebeurt en dat de Heer twee dagen in Samaria blijft, leest de goede verstaander dat de vrouw in deze geschiedenis in het bijzonder een type is van de Gemeente uit de heidenen.

Lees Johannes 5:1-14

Gezond makend water
We zijn hier in een soort ziekenhuis. Er is een badwater met vijf zalen. Mensen met allerlei ziekten liggen te wachten op de beweging van het water. Wie er het eerst in kwam na de beweging werd gezond. De Heer kwam daar en had met een gedachte, met een woord, met een vingerknip, alle mensen gezond kunnen maken. Toch deed Hij dat niet. Hoewel, zeker in de tegenwoordige maatschappij, gezondheid heel belangrijk is, is dat in de Schrift niet zo. Het gaat wel om gezondheid, maar om “geestelijke” gezondheid.

Geestelijke gezondheid wil zeggen dat de Heer je bekwaam maakt om Hem te dienen. Net als in deze geschiedenis. De 38 jaar spreekt over ongeloof (Israël in de woestijn). Men bliefde het Manna niet. Men geloofde niet wat God gesproken had. Men had dood water, zoals het stilstaande water van Bethesda. Het Woord van God gaf hen geen leven, omdat het verkeerd beoordeeld werd. Men zag het Woord slechts als regel op regel, gebod op gebod.

Toch was de hoop op de beroering van het water er bij een enkeling nog. Dat wil zeggen: geloof in de beloofde Messias. De engel, die afdaalt en het water in beweging brengt, is een beeld van de Messias, die het leven brengt. Dan is daar de Heer!

De man wordt niet in het levende, bewegende, water gegooid maar heeft wel een ontmoeting met het Levende Water, de Heer Zelf. De man kon niet lopen. Dit betekende ook dat hij geen kinderen kon krijgen. De Heer sommeerde hem op te staan, zijn bed op te nemen en te wandelen. Als wij in dat Levend Water gegooid worden (Doop), een ontmoeting hebben met de Heer, Zijn Woord geloven, dan staan we op. We krijgen nieuw leven, we gaan de rust in en de Heer stelt ons in staat Hem te dienen en vrucht te dragen.

Maar wat betekent dat eigenlijk, zondigen?

Een voorbeeld: Je hebt net een paar euro’s gepind en laat (zoals ik dat nog wel eens doe) je geld in de pinautomaat zitten. Geld weg. Waarom noemen we dat zonde? Heel eenvoudig: omdat het geld zijn doel mist. En in dit voorbeeld was het, hoewel ik het iedereen gun, de bedoeling dat dat geld door mij zou worden uitgegeven en niet door iemand anders! Ook als wij bijvoorbeeld iets kostbaars op de grond stuk laten vallen, noemen wij dat zonde. Het doel was niet duizend losse stukjes, maar een geheel dat ergens voor geschikt is.

Zondigen betekent: je doel missen. En dat is precies de situatie van de natuur­lijke mens (Adamiet). Hij mist doel. God heeft namelijk iets anders voor hem in gedachten dan slechts zo’n 70 à 80 jaar leven op deze aarde en daarna niets. Hij wil dat wij het nieuwe, eeuwige leven ontvangen; een eeuwige relatie met Hemzelf. God heeft Zijn Zoon aan de mensheid aangeboden voor dit doel. De mogelijkheid om verbonden te worden aan een andere Mens: Jezus Christus.

1 Johannes 5:20
Doch wij weten, dat de Zoon van God gekomen is, en heeft ons het verstand gegeven, dat wij den Waarachtige kennen; en wij zijn in den Waarachtige, namelijk in Zijn Zoon Jezus Christus. Deze is de waarachtige God, en het eeuwige Leven.

Een gelovige heeft een nieuwe natuur gekregen.

1 Johannes 5:18
Wij weten, dat een ieder, die uit God geboren is, niet zondigt; maar die uit God geboren is, bewaart zichzelven, en de boze vat hem niet.

Als je dit goed in je laat doorwerken, begrijp je steeds beter wat bedoeld wordt met het Bijbelse “zondigen”. Als wij ons leven ter beschikking stellen van de oude natuur, stellen wij het op dat moment niet ter beschikking van iets anders. Of, liever gezegd, ter beschikking van Iemand anders. En dat is zonde.

Zondige natuur 2

Als de verzen van gisteren je hebben aangesproken, zijn er meer van dit soort opsommingen hoor. Bijvoorbeeld Galaten 5:19-21. Maar vrolijk word je er niet van. Paulus vat de toestand van de natuurlijke mens als volgt samen in Romeinen 8:8: “En die in het vlees zijn, kunnen Gode niet behagen”. Is het dan zo treurig met de mens gesteld? Het antwoord is helaas ja. Hoe de mens ook zijn best doet, hij blijft slechts een afstammeling van Adam, een “Adam’s family”, vlees. En daardoor blijft hij te maken hebben met zijn zondige natuur. Is dat nu de blijde boodschap? Nee dus.

Maar toch is er goed nieuws, zeer goed zelfs! Lees maar eens verder in Romeinen 8:9: “Doch gijlieden zijt niet in het vlees, maar in den Geest…. “ Rare boodschap vind je ook niet? Als ik in de spiegel kijk zie ik toch echt nog gewoon een vleselijk lichaam. Waarom staat hier dan dat wij (gelovigen) niet in het vlees zijn? Het antwoord hierop is eenvoudig. Het gaat niet om onze normen, maar om Gods normen. Hij ziet ons vlees helemaal niet, sterker nog Hij ontkent dat wij in het vlees zijn. Zie je ook hoe belachelijk het is om bezig te zijn met je tekortkomingen? Want die vloeiden nu eenmaal voort uit dat zondige vlees. God heeft ermee afgerekend en zegt dat ze niet bestaan.

Vergis je niet, zelfs van de Heere Jezus wordt gezegd dat Hij kwam “. . . in gelijkheid des zondigen vleses.” (Romeinen 8:3) Maar daarbij is het bij Hem niet gebleven, kijk maar naar:

Romeinen 5:19
Want gelijk door de ongehoorzaamheid van dien énen mens (dat is Adam) velen tot zondaars gesteld zijn geworden, alzo zullen ook door de gehoorzaamheid van Enen velen tot rechtvaardigen gesteld worden.

Als jij in Hem gelooft, word ook jij tot die “velen” gerekend die tot rechtvaardigen gesteld worden. En voor God ben je dan niet meer in het vlees, maar “in de Geest”. Geen Adamiet meer, maar een Christen. Geen zondaar meer, maar een rechtvaardige. En dat is wel een Blijde Boodschap!

Zondige natuur 1

Ben je wel eens op een begrafenis geweest van iemand die de Heer niet heeft gekend? Vaak wordt dan vol lof gesproken over de overledene. Alle goede daden worden opgenoemd en de conclusie luidt steevast: “Het was een goed mens”. En om elkaar te troosten zegt men dat de overledene nu wel in de hemel zal zijn. Heel modern is trouwens om te beweren dat hij of zij nu een “sterretje” is geworden. Alsof dat zo’n vrolijke gedachte zou zijn: je dierbare eenzaam en eeuwig zwevend in een donkere ruimte daarboven. Kennelijk houden mensen ervan om zichzelf en elkaar voor de gek te houden. We verzinnen gewoon iets en klampen ons daaraan vast. Dan zijn we weer gerustgesteld en kunnen we weer door met het leven van alledag.

Dat is natuurlijk oneerlijk. Je doet alsof. Als mensen zeggen wel een plekje in de hemel te kunnen verdienen doen ze ook alsof. Of ze kennen zichzelf niet. Als je eerlijk bent, zal je moeten erkennen dat “iets verdienen” er helaas niet in zit. De Bijbel leert ons dat ook en legt uit hoe dat komt. De oorzaak is onze oude natuur, onze oude mens. Deze oude mens komt voort uit het “stof der aarde”. Het stof der aarde was al zondig, dus alles wat daaruit voortkomt is ook zondig. Kijk maar naar Adam en Eva: één van de eerste dingen die we van hen weten is dat ze gingen zondigen. Omdat wij afstammelingen zijn van Adam, zondigen wij ook. Wij hebben nu eenmaal zijn “natuur” geërfd. Zoals een appelboom appels voortbrengt, brengt een zondaar zonden voort. De zondige natuur van de mens, wordt ook wel “erfzonde” genoemd. De zonde is de machthebber in het leven van de natuurlijke mens. Of wij willen of niet, wij dienen met onze oude mens de zonde. Daarom staat er van die oude mens niet veel goeds. Lees maar eens:

Romeinen 3:11, 12
11 Er is niemand, die verstandig is, er is niemand, die God zoekt
12 Allen zijn zij afgeweken, tezamen zijn zij onnut geworden; er is niemand, die goed doet, er is ook niet tot één toe.

De verzen die daarna komen zijn nog erger. Lees die maar eens goed door.

Romeinen 12:1-2

Een levend, Gode welbehagelijk, offer
We hebben stilgestaan bij verschillende rituelen, beelden, tekenen, wonderen en gewoontes. Hopelijk begrijp je nu iets van de Bijbelse betekenis ervan. Uiteindelijk gaan ze allemaal op één of andere manier over het werk en de persoon van de Heer Zelf. Het is nooit Gods bedoeling geweest dat de offers alleen als ritueel uitgevoerd zouden worden. Het ging de Heer om geloof in wat Hij gesproken had, om het hart van degene die het offer bracht. Met de komst van Christus zijn de offers vervuld. De rituelen die er onder het Nieuwe Verbond zijn, zijn Doop en Avondmaal.

Als je gelooft in de Heere Jezus staat niets je in de weg om aan deze rituelen deel te nemen. Geen heilige dagen, geen offers, wetten, kledingvoorschriften, of iets dergelijks heeft de Heer ons gegeven, maar twee tastbare beelden om ons tegemoet te komen. Eenmaal Doop, telkens weer Brood en Wijn. Ze spreken van de geestelijke zegeningen van het Nieuwe Verbond. Van de eenheid met de Heer en met je broeders en zusters in een nieuwe schepping. Ze spreken van het Woord, dat jou eeuwig leven gaf en jou reinigde. En van het Woord dat jou nog steeds reinigt, voedt, onderwijst, bekrachtigt, troost en hoop geeft en je (leven) een zinvolle inhoud geeft, kortom: je oog richt op Christus en je verandert naar Christus’ beeld.

We hopen dat je door de vele beeldspraak de reikwijdte van de werking van het Woord van God ziet. Dat je met plezier je verder in het Woord wilt verdiepen. De Heer staat voor je klaar om je verder te leiden. Jouw leven mag een levend offer zijn voor je Heer. Wil je je leven aan Hem geven?

Tot slot het eerste couplet van lied 216 uit de bundel van het Leger des Heils:

Als de ranken aan de wijnstok zijn we aan U verbonden, Heer; U gaf ons de heil’ge roeping vrucht te dragen tot U eer. In onszelf zijn wij onmachtig, zonder U komt niets tot stand, maar wij zullen veel vermogen zo we in U zijn ingeplant. 

Help mij Heer in U te blijven, groeiend, wassend dag aan dag, dat mijn leven U ter ere rijke vruchten dragen mag.

In de vrijheid

Veel gelovigen gaan helaas nogal gebukt door het leven. Ze denken dat van alles en nog wat niet meer mag omdat er -nu ze eenmaal tot geloof zijn gekomen- een norm zou zijn waaraan voldaan moet worden. Die wordt nooit bereikt en dus voelen ze zich schuldig. Meestal gaan ze met hun schuld naar de Heer, vragen om vergeving en voelen zich daarna even iets minder schuldig. De volgende dag herhaalt zich precies hetzelfde ritueel. Weer tekortgeschoten en weer vergeving gevraagd. Zou dat de bedoeling zijn? Het lijkt zo oprecht, maar het is ongeloof. Twijfel over het verlossingswerk van de Heer. Kennelijk wordt niet aanvaard wat de Bijbel onder andere zegt in:

Romeinen 6:7
Want die gestorven is, die is gerechtvaardigd van de zonde.

God rekent ons rechtvaardig. De bedoeling is nu niet meer onszelf te rechtvaardigen. De straf op de zonde is immers juridisch gezien voltrokken en onze oude mens is met Hem gestorven (Romeinen 6:4: “Wij zijn dan met Hem begraven, door den doop in den dood, …”). In ons rechtssysteem geven we iedereen die ooit is veroordeeld een strafblad, zodat zo iemand ook als hij zijn straf heeft uitgezeten, altijd met zijn verleden wordt geconfronteerd. Bij God werkt dat anders. Hij komt er niet meer op terug. Nooit.

Als jij gelooft dat de Heer is opgestaan en je daarmee het nieuwe leven hebt gekregen, is het de bedoeling daaruit te leven (Romeinen 6:4: “… opdat, gelijkerwijs Christus uit de doden opgewekt is tot de heerlijkheid des Vaders, alzo ook wij in nieuwigheid des levens wandelen zouden”.).

Je bent vrijgekocht en daarmee ook vrij om te doen en te laten wat jij wilt. Geloof je dat niet? Lees dan maar eens in 1 Korinthe 10:23: “Alle dingen zijn mij geoorloofd…”. Natuurlijk is dit slechts het eerste deel van dit vers, maar ik stop hier met opzet. Leef jij al met de wetenschap dat alle dingen ook jou geoorloofd zijn? Of ben je stiekem bezig met het opknappen van die oude mens, die al gestorven was?

Denk daar maar eens over na. Gaan we morgen weer verder.

Ons geweten

Als satan mij wijst op mijn schuld zeg ik: “Ja, maar ’t is alles genageld aan ’t kruis. “

Voor jou als gelovige geldt dat ook jouw grootste zonde je niet meer van Christus kan scheiden. Je bent namelijk onlosmakelijk met Hem verbonden. Wat moetje nu verder met je leven? De bedoeling voor ons als gelovigen is dat we zouden doen de werken die Hij voorbereid heeft.

Éfeze 2:10
Want wij zijn Zijn maaksel, geschapen in Christus Jezus tot goede werken, welke God voorbereid heeft, opdat wij in dezelve zouden wandelen.

Dit betekent dat wij zouden stoppen met onze eigen werken en vervolgens Zijn werken zouden doen. Hier hangt je eeuwig leven niet vanaf, maar het heeft te maken met de (toekomstige) positie die Hij voor je in gedachten heeft. Dus dat is nogal wat. Waar onze tegenstander niet meer aan kan komen is jouw eeuwig leven. Je bent namelijk wedergeboren en dat blijft zo. Helaas is hij ook niet helemaal van gisteren en daarom doet hij er van alles en nog wat aan om jou zo min mogelijk geestelijk te laten groeien. En daarmee beïnvloedt hij jouw positie. Eén van de manieren waarop hij dat doet, is jou het idee te geven datje ongeschikt bent voor het werk van jouw Heer. En dat doet hij door jou een schuld(gevoel) aan te praten… Als hij dat voor elkaar krijgt ben jij bezig met jouw schuldgevoel in plaats van met het werk van de Heer! Daarom worden wij ertoe opgeroepen erop te vertrouwen (vertrouwen is hetzelfde woord als geloven) dat we rein voor Hem staan. Pas dan worden we echt geschikt voor Zijn werk.

Hebreeën 10:22
Zo laat ons toegaan met een waarachtig hart, in volle verzekerdheid des geloofs, onze harten gereinigd zijnde van het kwaad geweten, en het lichaam gewassen zijnde met rein water.

Tot morgen maar weer!

Reinigen

Christus heeft Zichzelf aan de Gemeente overgegeven…

Éfeze 5:26, 27
(26) Opdat Hij haar heiligen zou, haar gereinigd hebbende met het bad des waters door het Woord; (27) Opdat Hij haar Zichzelven heerlijk zou voorstellen, een Gemeente, die geen vlek of rimpel heeft, of iets dergelijks, maar dat zij zou heilig zijn en onberispelijk.

Je wordt dus gereinigd als je het Woord tot je neemt. Het werkt hetzelfde als met bloed dat door je lichaam stroomt: op alle plekken in je lijf worden voedingsstoffen aangevoerd en afvalstoffen afgevoerd. Op geestelijk gebied werkt dit ook zo. Zoals je misschien weet is bloed een beeld van het Leven dat we hebben gekregen. Je weet ook vast wel dat de Gemeente als een Lichaam wordt voorgesteld. Als we deel hebben aan het Nieuwe Leven, hebben we automatisch deel aan de reiniging door Zijn bloed: Hij is immers het Hoofd van dit Lichaam.

Volgens Éfeze reinigt Christus Zelf ons met het bad des waters door het Woord. Daardoor vindt reiniging plaats en krijgen wij een rein geweten. Het is onze verantwoordelijkheid dat Woord te aanvaarden en blijvend tot ons te nemen. Vervolgens zorgt Hij voor de reiniging van Zijn Lichaam, Zijn Gemeente. Wij hoeven niet onszelf te reinigen, zoals velen denken. Hij stelt Zich Zijn Gemeente voor die zonder vlek of rimpel is, maar heilig en onberispelijk. Wij zouden onszelf en onze medegelovigen dan ook (sorry voor de uitdrukking) door Zijn “bril” moeten bekijken, niet lettend op die oude mens, waar veel op aan te merken is, maar op de nieuwe mens, die een nieuwe schepping is.

2 Korinthe 5:17
Zo dan, indien iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel; het oude is voorbijgegaan, ziet, het is alles nieuw geworden.

Tot morgen!