Categorie: Jongeren

In de vrijheid

Veel gelovigen gaan helaas nogal gebukt door het leven. Ze denken dat van alles en nog wat niet meer mag omdat er -nu ze eenmaal tot geloof zijn gekomen- een norm zou zijn waaraan voldaan moet worden. Die wordt nooit bereikt en dus voelen ze zich schuldig. Meestal gaan ze met hun schuld naar de Heer, vragen om vergeving en voelen zich daarna even iets minder schuldig. De volgende dag herhaalt zich precies hetzelfde ritueel. Weer tekortgeschoten en weer vergeving gevraagd. Zou dat de bedoeling zijn? Het lijkt zo oprecht, maar het is ongeloof. Twijfel over het verlossingswerk van de Heer. Kennelijk wordt niet aanvaard wat de Bijbel onder andere zegt in:

Romeinen 6:7
Want die gestorven is, die is gerechtvaardigd van de zonde.

God rekent ons rechtvaardig. De bedoeling is nu niet meer onszelf te rechtvaardigen. De straf op de zonde is immers juridisch gezien voltrokken en onze oude mens is met Hem gestorven (Romeinen 6:4: “Wij zijn dan met Hem begraven, door den doop in den dood, …”). In ons rechtssysteem geven we iedereen die ooit is veroordeeld een strafblad, zodat zo iemand ook als hij zijn straf heeft uitgezeten, altijd met zijn verleden wordt geconfronteerd. Bij God werkt dat anders. Hij komt er niet meer op terug. Nooit.

Als jij gelooft dat de Heer is opgestaan en je daarmee het nieuwe leven hebt gekregen, is het de bedoeling daaruit te leven (Romeinen 6:4: “… opdat, gelijkerwijs Christus uit de doden opgewekt is tot de heerlijkheid des Vaders, alzo ook wij in nieuwigheid des levens wandelen zouden”.).

Je bent vrijgekocht en daarmee ook vrij om te doen en te laten wat jij wilt. Geloof je dat niet? Lees dan maar eens in 1 Korinthe 10:23: “Alle dingen zijn mij geoorloofd…”. Natuurlijk is dit slechts het eerste deel van dit vers, maar ik stop hier met opzet. Leef jij al met de wetenschap dat alle dingen ook jou geoorloofd zijn? Of ben je stiekem bezig met het opknappen van die oude mens, die al gestorven was?

Denk daar maar eens over na. Gaan we morgen weer verder.

Romeinen 12:1-2

Een levend, Gode welbehagelijk, offer
We hebben stilgestaan bij verschillende rituelen, beelden, tekenen, wonderen en gewoontes. Hopelijk begrijp je nu iets van de Bijbelse betekenis ervan. Uiteindelijk gaan ze allemaal op één of andere manier over het werk en de persoon van de Heer Zelf. Het is nooit Gods bedoeling geweest dat de offers alleen als ritueel uitgevoerd zouden worden. Het ging de Heer om geloof in wat Hij gesproken had, om het hart van degene die het offer bracht. Met de komst van Christus zijn de offers vervuld. De rituelen die er onder het Nieuwe Verbond zijn, zijn Doop en Avondmaal.

Als je gelooft in de Heere Jezus staat niets je in de weg om aan deze rituelen deel te nemen. Geen heilige dagen, geen offers, wetten, kledingvoorschriften, of iets dergelijks heeft de Heer ons gegeven, maar twee tastbare beelden om ons tegemoet te komen. Eenmaal Doop, telkens weer Brood en Wijn. Ze spreken van de geestelijke zegeningen van het Nieuwe Verbond. Van de eenheid met de Heer en met je broeders en zusters in een nieuwe schepping. Ze spreken van het Woord, dat jou eeuwig leven gaf en jou reinigde. En van het Woord dat jou nog steeds reinigt, voedt, onderwijst, bekrachtigt, troost en hoop geeft en je (leven) een zinvolle inhoud geeft, kortom: je oog richt op Christus en je verandert naar Christus’ beeld.

We hopen dat je door de vele beeldspraak de reikwijdte van de werking van het Woord van God ziet. Dat je met plezier je verder in het Woord wilt verdiepen. De Heer staat voor je klaar om je verder te leiden. Jouw leven mag een levend offer zijn voor je Heer. Wil je je leven aan Hem geven?

Tot slot het eerste couplet van lied 216 uit de bundel van het Leger des Heils:

Als de ranken aan de wijnstok zijn we aan U verbonden, Heer; U gaf ons de heil’ge roeping vrucht te dragen tot U eer. In onszelf zijn wij onmachtig, zonder U komt niets tot stand, maar wij zullen veel vermogen zo we in U zijn ingeplant. 

Help mij Heer in U te blijven, groeiend, wassend dag aan dag, dat mijn leven U ter ere rijke vruchten dragen mag.