Categorie: Jongeren

Lees Matthéüs 26:26-31

Betekenis van het Avondmaal
Eigenlijk is de term “Avondmaal” niet helemaal Bijbels correct. Er wordt zoal gesproken over “brood en beker”, “breking des broods” en “brood en wijn”. Eigenlijk is het geen echte maaltijd. Het is symboliek. Het paaslam is geslacht en gegeten. Overdrachtelijk heeft de Heer geleden en is Hij gestorven. Wat er over is op de tafel is ongezuurd brood (al het gist was immers weg), wijn en nog wat kruiden.

In ons schriftgedeelte is het de avond voor de kruisiging van de Heer. Hij wist wat er zou gaan gebeuren (Zijn kruisiging) en wil de discipelen symbolisch laten zien wat er daarna zou komen. De discipelen begrepen dat toen niet. Later wel.

Hij neemt het brood, zegent het en zegt dat het Zijn Lichaam is. Dit duidt op Zijn Lichaam, de Gemeente, waarvan Hijzelf het Hoofd is. Alle gelovigen verenigd in één lichaam met Christus. De wijn is het bloed van het Nieuwe Verbond. Let op: het NIEUWE Verbond.

Het paaslam was geslacht als onderdeel van de Wet (het Oude Verbond). Dat is nu voorbij. Nu komt het Nieuwe Verbond. Een verbond van vrede, een eeuwig verbond. Het Oude Verbond was op het vlees gelegd. Geen mens kon zich daar aan houden en dus veroordeelt het Oude Verbond. Het Nieuwe niet. De oude mens wordt immers door God dood gerekend en God ziet de nieuwe mens (Christus in ons, de Heilige Geest) aan. De nieuwe mens leeft voor Hem, daar rekent Hij mee. Het Nieuwe Verbond geeft nieuw en volmaakt opstandingleven. Dat is niet te veroordelen; het is volmaakt. Daarom is het Nieuwe veel beter dan het Oude.

De Heer laat door de tekenen van brood en beker zien dat Hij weliswaar eerst zou sterven (Paaslam), maar dat Hij op zou staan uit de dood en dat zij (zijn discipelen) Zijn Lichaam zouden gaan vormen en Zijn Leven zouden krijgen. En dit geldt voor elke gelovige. Ook voor jou en mij.

Lees 1 Korinthe 5:7

Gist uitzuiveren
In dit gedeelte wordt erover gesproken dat we de oude gist uit moeten zuiveren. We zijn immers ongezuurd. Dit is dezelfde waarheid die we al eerder zagen. God ziet ons in Christus. We zijn met Hem gestorven, begraven en opgewekt. Daarom zouden we de oude mens af moeten leggen en de nieuwe mens aandoen. Leef naar je roeping.

Aan de ene kant hebben we nieuw leven ontvangen. Aan de andere kant leven we ook nog in dit oude. Dit blijft tot aan onze dood (of tot de opname van de Gemeente) een strijd. Van ons wordt gevraagd aan de voeten van de Heer te zitten en te luisteren naar Zijn Woord. Ons te realiseren dat alles vergeven is. Dit geeft rust en een gereinigd geweten. Dit maakt ons in staat, ondanks onze fouten en gebreken, Hem te kunnen dienen. We zouden ons niet richten op het oude (met alles wat er aan vastzit, hoererij, gierigheid, stelen, jaloezie, dronkenschap et cetera) maar op het nieuwe (liefde, blijdschap, vrede, geduld et cetera). Dit gaat tegen onze oude natuur in. God Zelf wil dit in en door ons bewerkstelligen. In de praktijk zullen de meesten van ons een combinatie van de twee laten zien. Laat dat je niet te depressief maken. Wat niet goed is, wordt uiteindelijk toch weggedaan. Het verbrandt. Je krijgt er geen straf voor maar ook geen loon.

Vaak wordt er in gemeenten gezuurd brood gebruikt. Daarmee geef je eigenlijk aan dat je nog vanuit de “oude” mens leeft. Je begrijpt dat dit niet de bedoeling is. Gezuurd brood, met gist erin spreekt van de oude mens. Gist is namelijk een stukje deeg van de vorige dag, waar het bederf al in werkt. Dit beeldt de zonde uit, die afkomstig is uit de vorige, gevallen schepping.

Men staat ook vaak stil bij het lijden en sterven in plaats van de opstanding. Heel jammer. Je gedenkt dan in feite steeds de diepste vernedering van de Heer, in plaats van Zijn verhoging, die we eigenlijk zouden moeten gedenken. Je gedenkt de overwinning van satan, in plaats van de overwinning van God.