Categorie: Jongeren

Johannes 1:1
In den beginne was het Woord, en het Woord was bij God, en het Woord was God.

Het Woord
Het thema van de korte overdenkingen in de maand januari is “het Woord van God”.

Johannes 1:1 begint met de woorden “In den beginne”. Daarmee zinspeelt Johannes op het (her)scheppingsverhaal uit Genesis 1, dat met dezelfde woorden begint. Hij heeft het hier immers over het Woord, waardoor al het gescha­pene is ontstaan. Dat Woord was er dus al voor de hemelen en de aarde.

Als wij Genesis 1:1 vergelijken met Johannes 1:1 dan zien we een parallel: God was in den beginne en het Woord was in den beginne. De vraag is: Wie of wat is het Woord? En dan blijkt uit het vervolg van Johannes 1 dat het om de Heere Jezus gaat. We lezen in vers 14 dat het Woord “vlees is geworden”. Johannes heeft hier duidelijk de persoon van de Heere Jezus op het oog. Het Woord werd een wezen van vlees en bloed, dat wil zeggen het werd volledig mens, met alles wat dat inhoudt. Sterker gezegd: God die Geest is, werd volledig mens. Voor Johannes is de gedachte aan de zonde daar niet bij inbegrepen. Vanuit het Grieks wordt erop gewezen dat het bij de “vleeswording” om een historisch gegeven gaat. Het is werkelijk gebeurd!

En… hoe is het gesteld met de woorden die ik spreek?
Spreek ik van Jezus Christus, de opgestane en levende Heiland?

2 Timótheüs 3:16
Al de Schrift is van God ingegeven, en is nuttig tot lering, tot wederlegging, tot verbetering, tot onderwijzing, die in de rechtvaardigheid is;

Goddelijke inspiratie
Dit is waarschijnlijk de belangrijkste tekst uit de Bijbel over de Goddelijke inspiratie van de Bijbel. Ook vandaag staat het Woord van God geweldig onder vuur. Velen menen dat de Bijbel slechts een opmerkelijk menselijk boek is zonder Goddelijke inspiratie. Anderen menen dat de Schrift slechts gedeeltelijk door God is geïnspireerd.

Wat betekent het nu dat wij geloven dat het Woord van God van kaft tot kaft is geïnspireerd door God? Of anders gezegd: Wat verstaan we onder volledige en woordelijke inspiratie? In bovenstaand vers wordt een bijzonder kenmerk gegeven van “de Schrift”. Dat kenmerk is dat de Schrift “van God ingegeven” is. Dat is in de Griekse grondtekst één woord: theopneustos, wat letterlijk betekent: “God geblazen”.

Dit betekent in de eerste plaats dat de Schrift door God is “uitgeblazen”, dat wil zeggen van Hem is uitgegaan; het zijn Zíjn woorden, zoals Híj wilde dat ze opgeschreven zouden worden. In de tweede plaats zijn het woorden die God heeft “ingeblazen”, wat wil zeggen dat Hij ze door middel van menselijke instrumenten (profeten en apostelen) in schrift heeft laten vastleggen. Kortom, als kinderen van God geloven wij dat bij het opstellen van de oorspronkelijke manuscripten de Heilige Geest de schrijvers leidde, zelfs in de keuze van hun uitdrukkingen, op iedere bladzijde van de Schrift, zonder echter hun persoonlijkheid uit te schakelen.

Mag ook ik zó door Gods Geest begeesterd en geïnspireerd worden!