Er zijn twee verbonden, net zoals veel dingen in de Bijbel in tweevoud voorkomen. We kennen een oude en een nieuwe schepping. God vervangt de oude schepping door een volledig nieuwe. We kennen de eerste en de laatste, ofwel de tweede Adam. De eerste mens was aards, afkomstig uit de aarde; de tweede is de Heer, afkomstig uit de hemel (1 Korinthe 15:47). De eerste is vergankelijk en verdwijnt, terwijl de tweede—de laatste—blijvend en definitief is. Vandaar ook het gezegde: “Wie het laatst lacht, lacht het best.”
God neemt het eerste weg om plaats te maken voor het tweede (Hebreeën 10:9). Dit is een vast principe in de Bijbel. Daarbij gebruikt God het eerste als basis om daaruit het tweede, het definitieve, voort te brengen. Dit geldt zeker ook voor de schepping. De oude schepping heeft een doel, namelijk het voortbrengen van een nieuwe schepping.
Zo zijn er ook het Oude Verbond en het Nieuwe Verbond. Het Oude Verbond is definitief voorbij—vernietigd en beëindigd. Het Nieuwe Verbond is beschikbaar voor iedereen die het wil aannemen.
Dus aannemen a.u.b.!